Korea Pólnocna
Korea Północna, pełna nazwa Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna, w skrócie KRLD – państwo w Azji Wschodniej, powstałe w północnej części Półwyspu Koreańskiego po II wojnie światowej, na terenach zajętych przez Armię Czerwoną. Oficjalnie, według konstytucji, Korea Północna jest republiką socjalistyczną
Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna - położona jest w Azji Wschodniej w północnej części Półwyspu Koreańskiego. Graniczy z trzema krajami: od strony północnej z Chińską Republiką Ludową (długość granicy 1 416 km) wzdłuż rzeki Yalu Jiang oraz z Rosją (długość granicy 19 km) wzdłuż rzeki Tumen od strony południowej z Koreą Południową (długość granicy 238 km) wzdłuż równoleżnika 38°, tworzącego strefę zwaną Koreańską Strefą Zdemilitaryzowaną. Od strony zachodniej granicę wyznacza Morze Żółte i Zatoka Koreańska a od strony wschodniej Morze Japońskie. Długość linii brzegowej wynosi 2 495 km.
Znajduje się w obrębie Masywu Chińsko-Koreańskiego, obejmującego północno-wschodnią część platformy chińskiej. Krystaliczne, prekambryjskie podłoże (gnejsy, łupki, marmury i amfibolity) pokryte jest miejscami skałami paleozoicznymi (kwarcyty, łupki). W czasie mezozoicznych ruchów górotwórczych oraz orogenezy alpejskiej rzeźba została odmłodzona. Powstał system pasm górskich, w większości o charakterze zrębowym.
Flora
Miejsca, które nie zostały przeobrażone przez działalność człowieka są pokryte w przeważającym stopniu lasami. Występują lasy mieszane, gdzie do głównych gatunków należą: lipa mandżurska, jesion, dąb, topola i sosna. Lasy te wraz ze wzrostem wysokości przechodzą w las iglasty, gdzie rosną głównie sosny koreańskie, modrzewie i jodły. Lasy w Korei Północnej zajmują znaczną powierzchnię, bo aż 61% powierzchni kraju. Obszary leżące powyżej 2 000 m n.p.m. są porośnięte łąkami alpejskimi. Naturalna szata roślinna wschodniego wybrzeża została znacznie przeobrażona przez działalność człowieka.
Fauna
Świat zwierząt jest charakterystyczny dla Regionu Mandżurskiego. Obszary nienaruszone przez człowieka, reprezentują liczny skład gatunkowy zwierząt. Do głównych gatunków zwierząt należą: niedźwiedź himalajski żyjący w górskich lasach, tygrys syberyjski, jeleń wschodni i goral. Świat ptaków także jest bogaty, poza licznymi gatunkami ptaków śpiewających, licznie występują różne gatunki bażantów.
Flaga Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej – prostokąt z pasami niebieskimi u góry i dołu, wąskimi białymi pasami oraz czerwonym środkiem z czerwoną gwiazdą w białym kole. Została zatwierdzona 8 września 1948.
Czerwona pięcioramienna gwiazda wprowadzona przez Kim Ir Sena oznacza komunizm i tradycje rewolucyjne. Jest ona umieszczona na białym kole, co miałoby łączyć ten symbol z nawiązującym do chińskiej filozofii symbolem yin-yang. Biel jest narodową barwą Koreańczyków. Czerwony kolor w środku flagi oznacza patriotyzm. Niebieskie pasy na górze i dole flagi oznaczają „Marzenia ludu Korei, by zjednoczyć się z rewolucjonistami całego świata w walce o dobrobyt, przyjaźń i pokój”.
Godłem Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej jest kompozycja hydroelektrowni u stóp góry Pektu i pięcioramiennej czerwonej gwiazdy, w stronę której lgną ryżowe kłosy. Napis pod elektrownią brzmi „Chosŏn Minjujuŭi Inmin Konghwaguk” („Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna”) w zapisie hangul. Czerwona gwiazda symbolizuje komunizm. Całe godło jest bardzo podobne do godła ZSRR i innych radzieckich republik.
Zgodnie z wersją propagandową: „Gwiazda symbolizuje wspaniałe rewolucyjne tradycje zapoczątkowane przez Wielkiego Wodza Kim Ir Sena. Symbolizuje ona również świetlaną przyszłość jaka czeka naród koreański oraz zwycięstwo Ideologii Dżucze. Hydroelektrownia symbolizuje niezależność i nowoczesny przemysł skupiony w rękach mas robotniczych. Ryż symbolizuje socjalistyczną ekonomię, samowystarczalność i dostatek żywności”.
Pjongjang dawniej w formie Phenian– stolica i największe miasto Korei Północnej, położone w zachodniej części kraju, na nizinie nadmorskiej, na wysokości około 85 m n.p.m., nad rzeką Taedong-gang, około 50 km od jej ujścia do Morza Żółtego, główny ośrodek gospodarczy i naukowo-kulturowy kraju.
Miasto znajduje się w odległości około 180 km od Koreańskiej Strefy Zdemilitaryzowanej, stanowiącej granicę z Koreą Południową.
Pomnik Ch’ŏllima – pomnik na wzgórzu Mansu w stolicy Korei Północnej Pjongjangu przedstawiający mitycznego konia Ch’ŏllima. Powstał, by inspirować społeczeństwo do odbudowy kraju po wojnie koreańskiej (1950–1953).
Pomnik przedstawia robotnika, reprezentującego klasę robotniczą, i chłopkę, reprezentującą klasę chłopską, siedzących na koniu Ch’ŏllima. W wyciągniętej do góry ręce robotnik dzierży dokument Komitetu Centralnego Partii Pracy Korei, a siedząca za nim kobieta trzyma w ramionach snopek dojrzałego ryżu.
Według legendy Ch’ŏllima był uskrzydlonym, nieokiełznanym koniem, który mógł latać z ogromną prędkością, pokonując 1000 ri (ok. 4000 km) na dzień. Ciężko było znaleźć dla niego jeźdźca.
Pomnik miał inspirować społeczeństwo do odbudowy kraju po wojnie koreańskiej (1950–1953), która następowała w tempie, w którym poruszał się legendarny koń. Jeszcze w 1956 roku Kim Ir Sen zainicjował ruch Ch’ŏllima na rzecz odbudowy kraju i zwiększania produkcji, który w 1957 roku stał się elementem planu pięcioletniego.
Pomnik ma łączną wysokość 46 m. Został odsłonięty 15 kwietnia 1961 roku na 49 urodziny Kim Ir Sena Został wykonany przez artystów ze Studia Sztuki Mansudae i Federacji Artystów Koreańskich. Dzieło jest przykładem tego, jak Korea Północna wykorzystywała tradycyjne mity koreańskie dla potrzeb propagandy.
Łuk Triumfalny w Pjongjangu – łuk triumfalny zbudowany dla upamiętnienia koreańskiego oporu przeciw Japonii w latach 1925-1945. Został zbudowany w roku 1982 na placu u stóp wzgórza Moran w stolicy Korei Północnej – Pjongjangu. Łuk został wzniesiony dla uhonorowania roli prezydenta Kim Ir Sena w militarnym oporze przeciwko Japonii. Został odsłonięty z okazji 70 urodzin Kim Ir Sena, zbudowany został z 25 500 bloków białego granitu, każdy blok symbolizuje jeden dzień życia Prezydenta.
Łuk jest wzorowany na paryskim Łuku Triumfalnym, jest nieco wyższy od niego (mierzy 60 m wysokości i 50 m szerokości). W budowli znajdują się liczne pomieszczenia, platformy obserwacyjne i windy. Ma cztery prześwity o wysokości 27 m. Na ścianach został umieszczony fragment tekstu „Pieśni o Generale Kim Ir Senie”: Dziś kwitną kwiaty, kwiaty jak krew, kwiaty w wolnym kraju. Korea ma dobrze. Znalazły się tam też daty: 1925 (gdy Kim Ir Sen rozpoczął walkę o wolność Korei) i rok 1945 (gdy zakończyła się okupacja Korei przez Japonię).
Stadion im. 1 Maja w Pjongjangu – Stadion 1 maja na wyspie Rungra – największy stadion na świecie pod względem pojemności.
Znajduje się w stolicy Korei Północnej. Jego oficjalna pojemność to 150 000 miejsc siedzących. Na stadionie tym mecze rozgrywa reprezentacja Korei Północnej w piłce nożnej oraz odbywają się parady i pokazy. Stadion został oddany do użytku w 1989 roku.
Wieża Idei Dżucze, zwana też Płomieniem Idei Dżucze – pomnik znajdujący się w Pjongjangu w Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej. Usytuowana jest na południowym brzegu rzeki Taedong-gang, naprzeciw znajdującego się po drugiej stronie tejże rzeki Placu Kim Ir Sena. Powstała w 1982, aby upamiętnić 70. rocznicę urodzin Kim Ir Sena. Ceremonia odsłonięcia odbyła się 15 kwietnia 1982, w dniu 70. urodzin „Wielkiego Przywódcy”. Pomysł stworzenia monumentu oficjalnie przypisuje się Kim Dzong Ilowi, jednak wywiady z byłymi północnokoreańskimi urzędnikami zdają się świadczyć przeciwko tej tezie. Nazwa wieży pochodzi od Idei Dżucze, wymyślonej przez Kim Ir Sena mieszanki autarkii, izolacjonizmu, marksizmu-leninizmu i koreańskiego tradycjonalizmu.
170-metrowa konstrukcja, której kompozycja przedstawia płonący znicz, składa się z wysokiej na 150 m czworobocznej zwężającej się ku górze iglicy zbudowanej z 25550 granitowych bloków (365x70, jeden na każdy dzień życia Kim Ir Sena, wyłączając dni dodatkowe lat przestępnych), pokrytej białym kamieniem z siedemdziesięcioma podziałkami, oznaczającymi lata życia koreańskiego przywódcy (jest to najwyższa na świecie budowla granitowa), oraz 20-metrowego, ważącego 45 ton, wykonanego z pomalowanego na czerwono metalu płomienia (symbolizującego światło, jakie niesie Idea Dżucze). Na wieży znajduje się platforma widokowa.
U podstawy umieszczono rocznicową tablicę pamiątkową wychwalającą Kim Ir Sena, filozofię Dżucze oraz rzekomo panujące w Korei wolność oraz dobrobyt.
Według dostępnych informacji została zbudowana w 35, a wykończona w 76 dni. Jest drugim co do wysokości obiektem w mieście po Hotelu Ryugyŏng.
Przypuszcza się, że projekt w dużym stopniu opierano na Pomniku Waszyngtona, który wieża przewyższa o niecały metr. W architekturze monumentu daje się również zauważyć elementy tradycyjnie koreańskie.
W pobliżu wieży wzniesiono wysoką na 30 m statuę, składająca się z trzech postaci - jednej dzierżącej młot, drugiej trzymającej sierp, oraz trzeciej z piórem w dłoni (wizerunki kolejno: wyidealizowanego robotnika, rolnika i „pracującego intelektualisty”, inspirowane radziecką rzeźbą Robotnik i kołchoźnica). Kompozycja i atrybuty postaci nawiązują do symboli znajdujących się na fladze Koreańskiej Partii Pracy.
Wieżę otacza także sześć niższych (10 m) pomników symbolizujących inne aspekty ideologii Kim Ir Sena oraz różnego rodzaju pawilony i fontanny. Nieopodal znajduje się również mur 82 „tablic przyjaźni”, przypuszczalnie pochodzących od zagranicznych sponsorów. Najbardziej zasłużonych dla budowy monumentu, na przykład wieloletniego sojusznika Kim Dzong Ila, Omara Bongo, uhonorowano specjalnymi tablicami umieszczonymi u podnóża wieży.
Uważa się, że wieża i jej okolice stały się popularnym miejscem tak wśród Koreańczyków, jak i nielicznych odwiedzających kraj turystów - jeśli wierzyć Koreańskiej Centralnej Agencji Prasowej, od czasu otwarcia odwiedziło ją ponad dwa miliony zwiedzających.
Monument otaczają reflektory służące do oświetlenia konstrukcji w nocy i chociaż Pjongjang często dotykają braki prądu, wieża jest zawsze jasno oświetlona jako ważny symbol ideologiczny.
Pałac Kŭmsusan – budynek położony w północno-wschodniej części Pjongjangu, który obecnie służy jako mauzoleum dla Kim Ir Sena, założyciela i prezydenta Korei Północnej oraz jego syna i następcy Kim Dzong Ila.
Pałac został zbudowany w 1976 r. jako Kŭmsusan Assembly Hall i przez lata był oficjalną rezydencją Kim Ir Sena. Kiedy zmarł w 1994 r. jego syn Kim Dzong Il odnowił budynek i przekształcił go w mauzoleum. Zabalsamowane ciało Kim Ir Sena spoczęło w szklanym sarkofagu wewnątrz pałacu. Kiedy w 2011 r. zmarł Kim Dzong Il postanowiono, że spocznie on obok swojego ojca.
Kŭmsusan to największe na świecie mauzoleum poświęcone komunistycznemu przywódcy i jedyne, w którym spoczywa ich dwóch. Przed nim rozciąga się długi na pięćset metrów plac, otoczony od północy i wschodu fosą
USS Pueblo – amerykański okręt rozpoznawczy typu Banner. Był trzecim okrętem w historii US Navy noszącym nazwę miasta w stanie Kolorado. Znany z tego, że w styczniu 1968 roku został zdobyty przez marynarkę północnokoreańską wraz z załogą. Okrętu nie zwrócono, przekształcając go w okręt muzeum. Formalnie ciągle pozostaje w służbie US Navy.
Tylko wojskowi i przedstawiciele rządu mogą w Korei posiadać samochody
Archeolodzy z Korei Północnej wierzą, że odkryli legowisko jednorożca, którego dosiadał kiedyś 2000-letni Król
Kijong-dong jest modelowym miastem, które ma zachęcać mieszkańców Korei Południowej do przeprowadzki za północną granicę. Tak naprawdę nikt tam nie mieszka
Obcokrajowcom nie wolno używać lokalnej waluty
