Malezja

                                            Malezja

Malezja (malajski Malaysia) – państwo w Azji Południowo-Wschodniej, na Półwyspie Malajskim i wyspie Borneo,stolica Kuala Lumpur , siedziba rządu w Putrajaya.

Malezja na Półwyspie Malajskim graniczy z Tajlandią i Singapurem, na wyspie Borneo z Brunei i Indonezją.

Malezja jest krajem położonym w Azji Południowo-Wschodniej. Jej obszar składa się w dwóch części: kontynentalnej, która obejmuje dwie trzecie powierzchni kraju, jest nią Półwysep Malajski, zaś jedna trzecia to część leżąca na terytorium Borneo. Malezja jest państwem zdominowanym przez islam, którym rządzi król, jednak w przeciwieństwie do Arabii Saudyjskiej nie jest to monarchia absolutna lecz konstytucyjna, gdzie istnieje dwuizbowy parlament. Kraj należy do dość zamożnym państw, a stolicy Kuala Lumpur wznosi się jeden z największych wieżowców świata. Jednym z głównych sektorów gospodarki jest turystyka, której sprzyja egzotyczny klimat.
Powierzchnia – 329 744 km², porównywalna z powierzchnią Polski.

 Terytorium wschodzące w obszar Półwyspu Malajskiego jest długie na około 650 km i szerokie na około 270 km. Obszar leżący na wyspie Borneo jest długi na około 700 km i szeroki na około 200 km

Malezja graniczy z następującymi państwami:

Tajlandia – 506 km
Brunei – 381 km
Indonezja – 1782 km
Linia brzegowa – 2607 km

Klimat

Cały obszar Malezji leży w pasie klimatu równikowego, gdzie cyrkulacja monsunowa ma istotny wpływ na pogodę w tej części świata. Stałym elementem pogody w Malezji jest wysoka wilgotność, wysokie, prawie nie zmieniające się w ciągu roku temperatury, oraz częste burze.

Ilości opadów są duże i wynoszą od 2000 mm do 3000 mm, a na zachodnich stokach gór Półwyspu Malajskiego wzrastają do 4000 mm rocznie. W części zachodniej opady występują w ciągu całego roku z dwoma okresami – kwiecień oraz październik, gdzie opady są najsilniejsze i mają postać gwałtownych ulew, gdzie nieodłącznym elementem są burze. Na pozostałym obszarze czyli w Malezji Wschodniej występuje jedno maksimum opadowe mające miejsce w listopadzie oraz w grudniu. Najniższe opady występują w kotlinach śródgórskich i obniżają się tam do około 1600 mm rocznie.

Temperatury w Malezji są wysokie i mają przebieg typowy dla klimatu równikowego. Średnia roczna oscyluje w granicach od 26° do 28 °C. W Malezji nie są notowane temperatury ekstremalne, choć na słońcu temperatura osiąga wartości dochodzące do 40 °C. W górach temperatury maleją wraz ze wzrostem wysokości. W Górach Crockera występują spadki do 0 °C.

Flora
Świat roślinny jest bogaty. Wiecznie zielone lasy tropikalne obecnie zajmują około 50% powierzchni kraju. Głównym ich zagrożeniem jest masowy wyrąb, głównie pod tereny uprawne, w latach 70. XX w. lasy te zajmowały powierzchnię prawie 70% ogólne powierzchni kraju. Zawierające ponad 3000 gatunków drzewiastych lasy skupiają się głównie na terenach nisko położonych. Im wyżej tym liczba gatunków drzew jest niższa. Powyżej 1500 m n.p.m. występują gatunki roślinności subtropikalnej, a wyżej także umiarkowanej. Na terenach powyżej 3000 m n.p.m. obszary leśne zanikają. Na terenach nadbrzeżnych pospolitym typem lasów są namorzyny, a podmokłych nizinach położonych dalej od morza rosną lasy bagienne z palmą sagową. Na tych terenach powszechnym gatunkiem są bambusy.

Fauna
Świat zwierząt jest typowy dla Regionu Sundajskiego. Do dużych ssaków żyjących w Malezji należą: słoń indyjski, nosorożec sumatrzański, tapir malajski i bawoły. Największym drapieżnikiem jest tygrys, a poza nim występują także pantery mgliste i niedźwiedzie malajskie. Do naczelnych należą gibony, a także orangutany. W Malezji znajduje się największe skupisko orangutanów, żyjącym w parku narodowym Sanktuarium Sepilok. Bogaty jest świat ptaków, gdzie występuje wiele gatunków różniących się upierzeniem i wyglądem, do ciekawych gatunków należy argus malajski. Liczne są także gatunki gadów, gdzie oprócz węży w tym jadowitych żyją jaszczurki takie jak smok latający i scynki wodne. Ze względu na klimat liczne są owady, zwłaszcza moskity i jadowite gatunki pająków.

Obszary chronione zajmują 4,6% powierzchni kraju. Do parków narodowych należą wspomniane Sanktuarium Sepilok, a także Nar Niach, w którym występuje wiele orangutanów. Parki te znajdują się w Malezji Wschodniej. W Malezji Zachodniej leży Taman Negara.

Flaga Malezji wzorowana jest na fladze Stanów Zjednoczonych. 14 pasów oznacza 13 stanów kraju i stolicę Malezji – Kuala Lumpur. Półksiężyc i gwiazda są symbolami islamu, głównej religii państwa, a barwa niebieska podkreśla związki z Wielką Brytanią.

Flaga została przyjęta 16 września 1963 roku.

Herb Malezji:

14-ramienna gwiazda reprezentuje trzynaście stanów i rząd federalny Malezji
półksiężyc i gwiazda symbolizują islam – oficjalną religię Malezji
5 sztyletów „kris” przedstawia pięć poprzednio niezjednoczonych stanów malezyjskich: Johor, Kedah, Kelantan, Perlis i Terengganu, stany te przyłączyły się do federacji w 1948 r.
pole po lewej stronie tarczy z drzewem pinang symbolizuje stan Penang, a pole po prawej stronie z drzewem melaka – stan Malakka (oba w federacji od 1948 r.)
stany Sabah i Sarawak (przyłączone w 1963 ) są ukazane odpowiednio poprzez pola poniżej po lewej i prawej stronie
centralne pole na dole tarczy zawiera narodowy kwiat, bunga raya – hibiskus
Cztery równe, kolorowe pola na środku przedstawiają kolory stanów pierwotnie wchodzących w skład Sfederowanych państw malajskich (od 1900):
Pahang – biały i czarny;
Selangor – czerwony i żółty;
Perak – czerwony, czarny i biały;
Negeri Sembilan – czerwony, czarny i żółty
Tygrysy zajmujące pozycje po obu stronach tarczy zostały zachowane z wcześniejszego herbu Malezji.
Zapisane poniżej w alfabetach łacińskim i arabskim motto brzmi: „w jedności siła”; żółty kolor zwoju jest kolorem władców.

Najwyżej położony wiszący most na świecie
znajduje się na górze Mount Kinabalu, na wysokości 3,600 m n.p.m. Wygląda bardzo porządnie




Największe rondo na świecie znajduje się w Putrajaya, stolicy administracyjnej Malezji.
Putrajaya znajduje się niecałą godzinę drogi z Kuala Lumpur. Rondo ma 3.5 km średnicy.




Kuala Lumpur jest światowym centrum burzowym.
Średnio w ciągu roku występuje tu ok. 200 burz. Często zdarza się tak, że burze jedynie widać – niebo rozjaśniają błyskawice, ale nie pada deszcz, nie słychać też grzmotów.




Dżungla w centrum Kuala Lumpur
Bukit Nanas to mały skrawek lasu deszczowego w centrum miasta. Znajdziecie go zaraz pod Wieżą Telewizyjną, w samiutkim centrum miasta.Ma zaledwie 11 hektarów i jest najstarszym oficjalnym lasem narodowym w Malezji.




Z Malezji wywodzi się pomelo, nazywany też pomarańczą olbrzymią - smakowity owoc coraz częściej spotykany m.in. w polskich sklepach. Pomelo uznawane są za największe cytrusy na świecie, osiągając nawet 3 kilogramy i wymiary piłki nożnej. I choć Malezja pełna jest różnego rodzaju owoców, to szczególną sympatią lokalnych mieszkańców cieszą się duriany. Tak, to te słynne owoce, o których mówi się, że „śmierdzą na kilometr i smakują podstarzałą cebulą”.




Swoistym symbolem Malezji stały się Petronas Towers - bliźniacze wieże w Kuala Lumpur, wznoszące się na wysokość 451,9 m (od 1998 do 2004 r. były najwyższymi budynkami świata). Łączy je most zawieszony 150 metrów nad ziemią. Ze względu na specyfikę podłoża, wieżowce mają prawdopodobnie też najgłębsze fundamenty świata - zanurzone aż na 150 m! Obie wieże przeznaczone są na biura. Jedna w całości zajmowana jest przez koncern naftowy Petronas, druga jest wynajmowana. Swoje oddziały mają tam m.in. Boeing, IBM czy Microsoft.




W Malezji znajduje się największy hotel świata. First World Hotel & Plaza za swoją kolorową fasadą skrywa 7351 pokoi rozlokowanych na 28 piętrach. Malezyjski moloch na jakiś czas stracił tytuł na rzecz Palazzo w Las Vegas, ale w 2015 roku Malezyjczycy postanowili odzyskać prowadzenie. Dobudowali więc nowe skrzydło, uzyskując dzisiejszą - gigantyczną wręcz - przestrzeń.




Za narodowy przysmak Malezji uchodzi nasi lemak. Jest to ryż gotowany w mleku kokosowym z dodatkiem liści pandana. Całość uzupełnia się różnymi dodatkami - anchois, pastą chili, ogórkami. Do nasi lemak często podaje się smażonego kurczaka lub inne mięso oraz rybę. Całość natomiast tradycyjnie podaje się w „miseczce” ze złożonych liści bananowca.




Malowniczo położony, malezyjski stan Sabah w północnej części Borneo zachwyca pięknymi widokami. Z kolei wielbiciele przeżyć ekstremalnych mogą udać się do tamtejszej jaskini Gomantong , gdzie podziwiać można… największą ilość karaluchów na świecie. Przebrzydłe robale mają się tu jak w raju, korzystając z wilgotnego otoczenia i tego co wypadnie spod nietoperzy.




Taman Negara (co znaczy po prostu „park narodowy) to jeden z najstarszych lasów deszczowych na Ziemi, wiekiem znacznie przewyższający m.in. dżunglę amazońską. Jego wiek szacowany jest na ok. 130 milionów lat (za starszy uchodzi tylko Daintree Rainforest w australijskim Queensland). Na powierzchni ponad 4340 km kwadratowych Taman Negara żyje wiele zwierząt, w tym gatunki zagrożone wyginięciem i niewystępujące nigdzie indziej.

Za narodowy napój Malezji uznaje się teh tarik - herbatę… ciągniętą. Jest to bardzo mocny napar herbaty cejlońskiej uzupełniony dużą ilością mleka skondensowanego (początkowo dodawanego po to, by zamaskować nędzny smak kiepskiej herbaty), który przelewa się z kubka do kubka z dużej odległości (co najmniej metra), starając się nie uronić przy tym ani kropli. Podczas przelewania herbata z mlekiem miesza się i stygnie, a na malezyjskich straganach obserwować można prawdziwych mistrzów tej nietypowej sztuki.

Malezja podzielona była nie tylko pod względem obowiązującego czasu czy (jest nadal) geograficznie. Znajdujące się na wyspie Borneo stany Sabah i Sarawak mają swoją własną politykę imigracyjną i - pomimo że będące częścią tego samego kraju - wymagają posiadania specjalnej karty (namiastki paszportu). Wjeżdżający do wyspiarskiej części mieszkańcy Malezji kontynentalnej mogą przebywać na Borneo do 3 miesięcy. W drugą stronę pobyt nie jest ograniczony czasowo.

Park Narodowy Taman Negara to prawie 4,5 tysiąca kilometrów kwadratowych dziewiczej dżungli, która rośnie tu nieprzerwanie od 130 milionów lat (podobno jedna z najstarszych dżungli świata). Park oferuje różnorodne szlaki trekingowe, od kilkugodzinnych po wielodniowe, w tym możliwość wspięcia się na najwyższy szczyt kontynentalnej Malezji, Gunung Tahan (2,187 metrów). Można także dotrzeć do wioski Orang Asli, prymitywnych plemion zyjacych na tych terenach od tysiacleci. Interesujące są również nocne spacery po dżungli, rafting oraz wyprawy do wodospadów. Wszystkie treki dłuższe, niż jeden dzień, wymagają wynajęcia przewodnika.

Niedaleko od głównego wejścia do parku znajduje się Park Linowy (Canopy Walk) należący do największych i najfajniejszych w Malezji. To ponad pół kilometra sznurowych mostów przewieszonych jest wśród drzew na wysokości do 25 metrów nad ziemią (9-10 pięter). Chodzenie po tych mostach to spore wyzwanie, dużo emocji i niezła zabawa, jest się bardzo wysoko, niemal w koronach drzew, mosty kołyszą się tak, jakby miały się zaraz urwać, a wokół mamy wspaniałe widoki na dżunglę.

Park Narodowy Kinabalu – park narodowy leżący na terenie malezyjskiego stanu Sabah. Utworzony został w roku 1964. Obejmuje okolicę góry Kinabalu. Od roku 2000 należy do listy światowego dziedzictwa UNESCO, a od roku 2004 jest częścią Important Bird Area o nazwie Mount Kinabalu.

PN Kinabalu leży na wysokości 600-4101 m n.p.m. Najbliższym miastem jest Kota Kinabalu, znajdujące się 90 km od parku

Park Narodowy Bako – założony w 1957 roku jest najstarszym parkiem narodowym w stanie Sarawak, we wschodniej Malezji, na wyspie Borneo. Zajmuje powierzchnię 27 kilometrów kwadratowych, obejmuje obszar między ujściami Sungai Sarawak i Betang Bako. Znajduje się w odległości 37 km od miasta Kuching. Do parku można dotrzeć jedynie drogą wodną. Rejs łodzią z Bako Bazaar w Kampung Bako trwa ok. 20–30 minut. W odległości 100 m od przystani w Telok Assamie znajduje się dyrekcja parku. Park ten często odwiedzają turyści stacjonujący w okolicy w ramach jednodniowych wycieczek. W parku znajduje się restauracja i hotel.

Park Narodowy Bako jest najmniejszym parkiem w stanie Sarawak. Położony jest w malowniczej części Borneo z lasami deszczowymi, licznymi strumieniami i wodospadami, bogactwem fauny i flory oraz czystymi plażami i skalistymi przylądkami. W parku wytyczonych jest 16 różnych tras dla zwiedzających – od tych najkrótszych i najmniej wymagających, do całodniowych wędrówek, które umożliwiają zwiedzającym zobaczenie unikatowych i wyjątkowych zakątków parku. Park Narodowy Bako jest jednym z najczęściej odwiedzanych parków narodowych Malezji

Kuala Lumpur – stolica Malezji.
Kuala Lumpur jest siedzibą parlamentu Malezji. Miasto było niegdyś siedzibą władzy wykonawczej i sądowniczej oddziałów rządu federalnego, ale przeniosły się one do Putrajaya w 1999. Niektóre sekcje sądownictwa pozostały w stolicy. Oficjalna rezydencja króla Malezji, Istana Negara, znajduje się również w Kuala Lumpur. Oceniane jest jako metropolia globalna (Alfa). Kuala Lumpur jest kulturalnym, finansowym i gospodarczym centrum Malezji, posiadającym kilka z największych centrów handlowych na świecie.

Kuala Lumpur jest zdefiniowana w granicach Federalnego Terytorium Kuala Lumpur i jest jednym z trzech terytoriów federalnych Malezji. Jest to enklawa w stanie Selangor, na centralnym zachodnim wybrzeżu Półwyspu Malajskiego. Mieszkańcy miasta są potocznie nazywani KLites.

Od 1990 roku miasto gościło wiele międzynarodowych imprez sportowych, politycznych i kulturalnych, w tym Igrzyska Wspólnoty Narodów 1998 i zawody Formuły 1. Ponadto, Kuala Lumpur jest siedzibą najwyższych bliźniaczych budynków na świecie, Petronas Towers, które stały się charakterystycznym symbolem rozwoju Malezji.

Petronas Towers – dwie wieże w Kuala Lumpur, stolicy Malezji, o wysokości 452 metrów, jedne z najwyższych budowli świata. Zachowują one tytuł najwyższych bliźniaczych wież świata oraz budynków zbudowanych przed końcem XX wieku. Petronas Towers były najwyższymi budynkami świata od roku 1998 do 2004. Dwa drapacze chmur są połączone przejściem (mostem) o długości 58 m na poziomie 41. i 42. piętra.

Wieże zaprojektował argentyński architekt César Pelli, a oddano je do użytku w 1998 roku. Mający 88 czterometrowych pięter nad ziemią i 4 piętra pod ziemią wieżowiec zbudowany jest głównie z żelbetu; elewacja wykonana jest ze szkła i stali. Wieże zbudowano na miejscu dawnego hipodromu. Twarda skała jest w tym miejscu osadzona bardzo głęboko, przez co budynek posiada prawdopodobnie najgłębsze fundamenty na świecie, sięgające na około 150 metrów w głąb ziemi i wymagające ogromnych ilości betonu.
Obie wieże mają łącznie 76 wind, do transportu używanych jest 29 dwupoziomowych wind i 10 ruchomych schodów, poza tym wieże na wysokości 41 i 42 piętra, czyli na wysokości 170 metrów połączone są ze sobą zewnętrznym mostem o długości 58,5 m. Windy zabierają jednorazowo 26 osób.

Menara Kuala Lumpur – wieża telewizyjna w Kuala Lumpur w Malezji. Ma 15 pięter i wysokość 421 m. Jest jedną z najwyższych wież oraz wolno stojących budowli na świecie. Budowę ukończono w roku 1995, otwarcie miało miejsce 1 października 1996 roku




Masjid Negara (język malajski: "Meczet Narodowy") – meczet w Kuala Lumpur, który zaprojektowali architekci Howard Ashley (Wielka Brytania), Hisham Albakri i Baharuddin Kassim (obaj Malezja). Pełną rozmachu budowlę w nowoczesnym stylu ukończono w roku 1965, miała ona w założeniu upamiętnić uzyskanie przez Malezję niepodległości. Meczet posiada minaret o wysokości 73 m, główna sala przykryta betonowym dachem w formie gwiazdy może pomieścić 8 tysięcy wiernych. Dziedziniec jest przykryty 48 mniejszymi kopułami.

Dataran Merdeka– Plac Merdeka
Malajskie Dataran Merdeka oznacza po polsku “Plac niepodległości”. To właśnie tutaj ogłoszono niepodległość od Wielkiej Brytanii w 1957 roku i ten fakt przypieczętowano wywieszeniem ogromnej flagi. Podobno maszt, do którego została przczepiona, jednym z najwyższych na świecie i mierzy około 100 metrów wysokości.

W obrębie placu znajdują się ważne budynki epoki kolonialnej, takie jak Muzeum Tekstylne, budynek Sultan Abdul Samad (obecnie wykorzystywany do celów administracyjnych), Royal Sengalor Club (główny punkt spotkań dla wykształconej i wysokiej rangą społeczności Brytyjskiej) oraz kościół anglikański Świętej Marii.

Świątynia Sri Mahamariamman
Spacerując uliczkami Chinatown, nie sposób przejść obojętnie obok tej przepięknej hinduskiej świątyni, ktorej fasadę zdobią złoto, drobie kamienie i azulejos z Hiszpanii i Włoch. Jest najstarszą i jedną z najważniejszych miejsc kultu religijnego wyznawców hinduizmu. I nie, nie pomyliliśmy się, świątynia znajduje się w dzielnicy chińskiej.

Możesz ją zwiedzić zupełnie za darmo. Jedynym warunkiem jest zdjęcie butów, tak jak we wszystkich świątyniach hinduskich.

Świątynia Thean Hou, Świątynia Thien Hau - największa świątynia chińska w Kuala Lumpur. Została ukończona w roku 1987 i oficjalnie otwarta w roku 1989. Poświęcona jest bogini morza Tian Hou. Ma charakter wybitnie synkretyczny, łącząc elementy buddyjskie i taoistyczne.




Świątynia Sin Sze Si Ya
W Chinatown mieści się również jedna z najstarszych świątyń buddyjskich w Kuala Lumpur. Zaraz przy wejściu czytamy napis “Świątynia została zbudowana w 1864 roku przez Kapitana Yap Ah Loy i jest poświęcona lokalnym bóstwom: Sin SzeYa i Si Sze Ya. Bóstwa te prowadziły Kapitana Yap Ah Loy do zwycięstwa nad przeciwnikami oraz do obrony Kuala Lumpur w trakcie wojny domowej (1870-1873). Świątynia była świadkiem narodzenia i rozwoju naszego wspaniałego miasta Kuala Lumpur.”

National Monument
Monument narodowy, to wysoki na 15 metrów pomnik, upamiętniający żołnierzy, którzy zginęli w walce o wolność Malezji, przede wszystkim przeciwko japońskiej okupacji w czasie II wojny światowej oraz przeciw komunistom w czasie tak zwanej „Communist Emergency”, która trwała 12 lat.

W 1975 roku terrorysta komunista podłożył bombę blisko pomnika, przez co monument został znacznie uszkodzony. Obecnie możemy oglądać jego odrestaurowaną wersję.

Z placu, na którym znajduje się pomnik, rozciąga się przepiękna panorama miasta a wraz z nią drapacze chmur, z których słynie Kuala Lumpur. Kolejna demonstracja triumfu kapitalizmu nad komunizmem w tym kraju.

Batu Caves to położony kilkanaście kilometrów pod Kuala Lumpur imponujący kompleks jaskiń skalnych. W jednej z nich znajdują się hinduskie świątynie, co czyni to miejsce jednym z najświętszych w kraju i przyciąga każdego roku miliony turystów. Aby dostać się do środka trzeba pokonać 272 stopnie schodów.














Cameron Highlands to największa, najwyżej położona (1500-1800 m. n.p.m) i najpopularniejsza stacja górska kontynentalnej Malezji. Okoliczne wzgórza pokryte są albo tropikalnym lasem, albo wyjątkowo malowniczymi krzaczkami herbaty, albo kwiatami, a wśród tego wszystkiego można jeszcze znaleźć plantacje truskawek, ogrody różane, farmy owadów i motyli, wodospady, hinduistyczne i buddyjskie świątynie oraz kilka miasteczek z bardzo kolonialną atmosferą i świetną infrastrukturą turystyczną. Kilkanaście nieźle oznakowanych szlaków nie pozwoli się nudzić miłośnikom pieszych wycieczek, a wyżynny klimat, z temperaturą rzadko wykraczającą poza 15-20 stopni daje wytchnienie od nadmorskich upałów.








Danum Valley, to ponad 43 tysiące hektarów dziewiczej dżungli, uznawanej za jeden z najbogatszych ekosystemów na świecie, zamieszkiwanej przez niezliczone gatunki roślin i zwierząt. Jednocześnie nie ma w tym rejonie żadnych miast, wiosek, ani innych śladów obecności człowieka. Najwięksi szczęściarze mogą tu spotkać sumatrzańskiego nosorożca, słonia azjatyckiego, gibbona, nosacza, albo orangutana. Liczne, dobrze oznaczone szlaki trekkingowe, liczące w sumie ponad 50 kilometrów, pozwalają dotrzeć do wielu atrakcji, jak jaskinie, punkty widokowe oraz wodospady z oczkami wodnymi. Najwyższy z wodospadów ma 20 metrów wysokości, a pod nim znajduje się 7-poziomowe oczko wodne. Szczególnie dużo wrażeń może dostarczyć nocne safari.






Gomantong, to kompleks gigantycznych jaskiń, w których wykwalifikowane ekipy zbieraczy pozyskują jadalne, ptasie gniazda. Z gniazd robi się specjalną zupę, znany i ceniony przysmak kuchni chińskiej, jedna z najdroższych potraw świata. Gniazda zbiera się tylko dwa razy w roku, zwykle w okolicy Lutego oraz Sierpnia i jest to nie lada widok, gdy grupa mężczyzn ryzykuje życie wspinając się po ratanowych i bambusowych drabinach, na wysokości nierzadko przekraczającej 90 metrów.




Kapalai jeszcze 200 lat temu było wyspą, ale na skutek erozji dziś nie wystaje ponad poziom wody nawet na centymetr. Teraz służy za podstawę dla domków na palach w eleganckich resortach oraz jest fantastycznym miejscem do nurkowania i snorkelowania.










Kota Kinabalu jest stolicą stanu Sabah i jednym z dwóch, obok Kuching, największych miast na Borneo. Nie jest może szczególnie interesujące ale też nie odstrasza, a do tego ma niezłą infrastrukturę turystyczną. Dobrą sławą szczyci się conocny market filipiński oraz targ, mający miejsce każdej niedzieli, w ciągu dnia. Dla miłośników plażowania, w odległości 20 minut przeprawy łodzią znajdują się wysepki Parku Narodowego Tunku Abdul Rahman.






Kuala Kangsar jest małym, położonym wśród wzgórz, uroczym miasteczniem, słynącym z pięknego meczetu Ubudiah Mosque, tradycyjnej architektury oraz przyjemnej, leniwej atmosfery. Kuala Kangsar nie jest jeszcze zadeptane przez turystów, co jest jego dużą zaletą.






Langkawi jest największą malezyjską wyspą, strefą bezcłową i prawdziwym kombinatem turystycznym. Wyspa położona jest na zachodnim wybrzeżu Malezji, tuż przy granicy z Tajlandią, ma blisko 500 kilometrów kwadratowych powierzchni, 100 tysięcy mieszkańców, niezłe drogi, nowoczesne międzynarodowe lotnisko, centra handlowe oraz doskonałą bazę turystyczną przygotowaną na każdą kieszeń, od prostych drewnianych chatek, po pięciogwiazdkowe hotele i od tanich ulicznych jadłodajni, po luksusowe restauracje serwujące dania z całego świata. Turyści budżetowi znajdą tu coś dla siebie, choć trzeba przyznać, że większy wybór mają akurat ci z zasobniejszym portfelem.

Penang jest dużą, dość mocno zurbanizowaną, popularną wśród turystów, wyspą oferującą sporo atrakcji. Największą z nich jest zbudowane przez brytyjczyków miasto Georgetown, pełne kolonialnej i chińskiej architektury oraz świątyń różnych wyznań, oferujące podobno najlepsze jedzenie w całej Malezji. Jest tu też trochę dżungli, są wioski rybackie i dość przeciętne plaże.

Na wzgórzu, na samym środku wyspy znajduje się ogromny buddyjski kompleks świątynny Kek Lok Si z piękną, 30 metrową, pagodą w stylu birmańskim oraz posągiem Kuan Yin. W pobliżu znajduje się stacja kolejki, którą można wjechać na szczyt najwyższego na wyspie wzniesienia, Penang Hill.

Wyspa połączona jest z lądem stałym 13 kilometrowym mostem, jednym z najdłuższych na świecie.

Pulau Perhentian, to dwie przepiękne, tropikalne wysepki. Nie ma na nich dróg, samochodów, a nawet skuterów, jest za to mnóstwo piaszczystych plaż, palm kokosowych, jedna wioska rybacka oraz nieźle zachowana rafa koralowa w krystalicznie czystej, turkusowej wodzie. Większa wyspa, Besar, celuje w turystów z rodzinami, szukających większego komfortu, klimatyzacji i dobrego jedzenia, którzy są w stanie za to zapłacić. Natomiast mniejsza Kecil, przyciąga raczej młodzież, backpackersów szukających taniego noclegu (zwykle w prostych, drewnianych chatkach), towarzystwa i dobrej zabawy.

Na obu wyspach jest wiele centrów nurkowych, które organizują kursy każdego stopnia oraz wyprawy nurkowe i snorklingowe w najciekawsze okoliczne miejsca. Dużą atrakcją jest możliwość pływania wśród olbrzymich żółwi morskich oraz niegroźnych rekinów. Na lądzie zaś można spotkać ponad metrowej długości jaszczurki (Monitor Lizard) oraz dziko żyjące małpy.

Wyspy są nieduże, a możliwość poruszania się po nich jest dość ograniczona do kilku wyznaczonych ścieżek ze względu na gęstą dżunglę oraz liczne skały. Poza leżeniem na plaży, przesiadywaniem w barach, cieszeniem się ciepłą wodą, nie ma tu zbyt dużo innych zajęć, co tylko dodaje temu miejscu uroku.

Wyspy, a szczególnie Kecil, są bardzo popularne, w sezonie znalezienie noclegu może nie być banalną sprawą. Najpopularniejszą plażą na Kecil jest Long Beach, przy której znajduje się najwięcej hotelików z bungalowami, restauracji i barów oraz namiastka życia nocnego. Z tym, że w konserwatywnej Malezji, przy ograniczonym dostępie do alkoholu, życie nocne na Perhentian nie ma nic wspólnego z tym, co dzieje się na niektórych wyspach w Tajlandii.

Tanjung Batu, Pehliau Bungai, Tusan Cliffs, to fragment dzikiego wybrzeża położony jakąś godzinę drogi na zachód od Miri. Miejsce jest trudno dostępne i zupełnie nieturystyczne, ale tutejsze niesamowite formacje skalne, ukształtowane przez silne prądy oraz fale sztormowe są warte uwagi i trudu związanego z dotarciem

Turtle Islands to trzy nieduże wyspy tworzące razem Morski Park Narodowy. Należą one do kilku z nielicznych miejsc w Azji, gdzie morskie żółwie wychodzą na plażę by złożyć jaja. Generalnie żółwie składają jaja przez cały rok, ale okres od sierpnia do października oraz od lutego do kwietnia upodobały sobie szczególnie. W najgorętszym okresie, w październiku, codziennie pojawia się nawet do 50 okazów.

Na jednej z wysp, Selingan, można przenocować, a nawet trzeba, bo żółwie wychodzą na brzeg jedynie w nocy. Strażnicy parku pozwalają turystom podejrzeć proces składania jaj, ale z dużą dbałością o to, by zwierząt nie przestraszyć. Jaja po złożeniu są zabierane przez ludzi do specjalnych inkubatorów, co ma zwiększyć szansę na ich przetrwanie. Wyklute małe żółwiki rękami turystów wypuszczane są z powrotem do oceanu.

Wyspy, poza żółwiami, oferują atrakcje typowe dla tego typu miejsc, czyli piękne, piaszczyste plaże, dżunglę pełną zwierząt, a nawet wodospady.

Dla dobra żółwi dostęp do parku jest ściśle reglamentowany i wymagana jest rezerwacja miejsca z dużym wyprzedzeniem.

Kinabalu – najwyższy szczyt Malezji i całego Archipelagu Malajskiego, leżący w północno-wschodniej części wyspy Borneo, w górach Crocker. Podnóża góry porośnięte są wilgotnym lasem równikowym i objęte ochroną, wpisanym na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Wspinaczka na szczyt składa się z dwóch etapów. W pierwszym osiąga się Laban Rata, pokonując 1400 metrów przewyższenia. Drugi to atak szczytowy - 800 metrów przewyższenia.

Pierwotnie okolice góry zasiedlał lud Kadazan. Nazwa szczytu pochodzi od słowa akinabalu, które w języku kadazan oznacza „czczone miejsce śmierci”. Początkowo szczyt Kinabalu nazywany był St Peter's Mountain. Pierwszym Europejczykiem, który próbował zdobyć szczyt, był Sir Hugh Low

Kuala Lumpur
Sultan Abdul Samad Building

Zbudowany w 19 wieku, ten imponujący budynek służy jako przypomnienie czasów kolonialnych. Kompleks mający wpływ na Maurów był domem dla brytyjskiej administracji i obecnie jest siedzibą wielu biur ministerialnych. Budynek był świadkiem wielu historycznie ważnych wydarzeń, na przykład podpisania deklaracji niepodległości.

Melakka
To portugalsko-chińska osada położona w niedalekiej odległości od Kuala Lumpur. Można tutaj zobaczyć obok siebie tradycyjne domy chińskie oraz białe, utrzymane w europejskim stylu kościoły.

Langkawi Sky Bridge to wspaniały most wiszący dla turystów na wyspie Langkawi w Malezji.

Kładka o długości 125 m znajduje się na wys. 700 m na zboczach góry Mat Cinchang. Rozpościerają się z niej wspaniałe widoki na tropikalny las deszczowy, wybrzeże i inne wyspy Malezji.
Most jest dostępny dzięki kolejce linowej prowadzącej z "orientalnej wioski" w Pantai Kok. Kładka jest wąska, ale stabilna i bezpieczna, chociaż osoby z lękiem wysokości mogą czuć się niepewnie. Prowadzi do platformy widokowej, z której - przy dobrej pogodzie - dojrzeć można nawet tajlandzką wyspę Tarutao.