Korsyka

                                          Korsyka

Korsyka – wyspa na Morzu Śródziemnym, położona na zachód od Włoch i na południowy wschód od Francji. Cieśnina Świętego Bonifacego oddziela ją od położonej na południu włoskiej Sardynii. Korsyka tworzy odrębny francuski region administracyjny.

Historia
Położenie Korsyki sprawiało, że była ona zawsze ważną bazą operacji militarnych, stąd też toczone były przez wieki walki między państwami włoskimi a Francją o jej zajęcie. Możliwość zjednoczenia z Sardynią była postrzegana jako niebezpieczna ewentualność, zwłaszcza przez Wielką Brytanię, ponieważ dawałoby to zbyt silną pozycję na Morzu Śródziemnym.

W 1282 objęła wyspę w posiadanie Republika Genui, która kontrolowała ją przez pięć wieków (z dwiema przerwami; Królestwo Aragonii posiadało ją w latach 1296-1434, a Francja w latach 1553-1559).

W 1736 na wyspie wybuchło nieudane powstanie przeciwko rządom Genui. Powstańcy proklamowali Korsykę monarchią i wybrali na króla Theodora von Neuhoffa. W kwietniu 1755 rozpoczął się kolejny zryw przeciw genueńskiemu panowaniu. W listopadzie tego roku Korsyka ogłosiła niepodległość i proklamowana została Republika Korsykańska. Uchwalono też pierwszą na świecie konstytucję (Konstytucja Korsyki), która została napisana w języku włoskim.

W 1768 Genua zrzekła się (w zamian za darowanie długów) pretensji do wyspy na rzecz Francji, która w tym samym roku wysłała na nią swoje oddziały. Walki trwały do 1769 i skończyły się zwycięstwem Francuzów.

Na Korsyce urodził się Napoleon Bonaparte, którego rodzice należeli do pomniejszej lokalnej arystokracji. W tym czasie była ona pod francuską kontrolą i korsykańscy szlachcice mogli uzyskać francuskie tytuły szlacheckie. Tak też zrobili rodzice Napoleona, którego posłano do francuskich szkół.

Inną ważną postacią na wyspie był Pasquale Paoli (1725–1807) – korsykański generał i patriota, który walczył o niepodległość Korsyki, najpierw przeciwko Genui, a potem Francji.

Korsykaninem był także Giuseppe Fieschi, rewolucjonista, który dokonał zamachu na króla Francji Ludwika Filipa.

Klimat

Korsyka ma klimat śródziemnomorski, który się zmienia w alpejski powyżej 1500 m n.p.m.

Lata bywają dość gorące i suche; średnia temperatura w tym okresie waha się pomiędzy 28 a 38° C. Temperatura wody w Morzu Śródziemnym wynosi wówczas 25-28° C. Zimy w niskich partiach są łagodne i wilgotne. Średnia dzienna temperatura to 12-15° C. W nocy, szczególnie w górach, spada znacznie poniżej zera. W wyższych partiach mogą wystąpić obfite opady śniegu, który jeszcze w czerwcu zalega północne stoki i żleby. Wiosną i jesienią średnia temperatura oscyluje wokół 15° C.

Średnia roczna wielkość opadów wynosi 900 mm. Najbardziej deszczowe miesiące to marzec i kwiecień. Od maja do września jest bardzo sucho. Zdarzają się jednak gwałtowne nawałnice.

Korsyka - ośnieżone góry i pustynia

Legenda chętnie powtarzana na Korsyce mówi, że Bóg stworzył tę wyspę siódmego dnia swojej pracy nad światem. Umęczony Stwórca nie miał już siły wymyślać niczego nowego, więc użył do jej budowy tego, co mu się najlepiej udało w innych częściach świata. W ten sposób na wyspie znalazły się przeciwstawne sobie ośnieżone góry i pustynie, sosnowe zagajniki i palmy, górskie jeziora i plaże, winnice i lasy pomarańczy.

Wnętrze wyspy zajmują wielkie góry. Najwyższy szczyt przekracza wysokość polskich Rysów - liczy 2706 m. n.p.m. Przez szczyt ten wiedzie jedna z najbardziej znanych i najtrudniejszych górskich tras turystycznych Europy - szlak GR 20. Zaczyna się on w Calenzana koło Calvi i wiedzie około 200 kilometrów przez korsykańskie góry do Conca niedaleko Porto Vecchio. Pokonanie szlaku to zadanie wyłącznie dla zaawansowanych.

Miasta Korsyki

Korsykańskie miasta są małe. Nie przytłaczają, są przytulne, urządzone ze smakiem i architektonicznym zamysłem. Jak przystało na nację żeglarzy, Korsykanie stawiali swoje miasta tak, by najpiękniej wyglądały z morza. Tarasowo wzniesione na zboczach domy zwrócone są fasadami w stronę wody i zatopione w śródziemnomorskiej zieleni. W miastach Korsyki wciąż bez trudu odnaleźć można ślady jej historii - w architekturze wyraźne są wpływy Greków, Rzymian i Genueńczyków. Ci ostatni władali wyspą przez ostatnie pięć stuleci, zanim w zamian za umorzenie długów w XVIII wieku, oddali ją pod panowanie francuskie.

Centrum handlowym i gospodarczym Korsyki jest Bastia, miasto założone właśnie przez przybyszy z Genui. Jest typowym przykładem przenikania się dwóch kultur, które ukształtowały Korsykę - francuskiej i włoskiej. To drugi po Marsylii francuski port na Morzu Śródziemnym. W Bastii znajduje się urocza starówka zwana Terra Vecchia z centralnym placem 300-metrowej długości i plątaniną wąskich uliczek. Stoją przy nich XVIII-wieczne kamienice z okiennicami, ukwieconymi balkonami i suszącą się w bielizną.

Korsyka - Ajaccio

Na zachodniej stronie wyspy znajduje się Ajaccio - stolica Korsyki. Góruje nad nią forteca, której mury przylegają do gęstej sieci uliczek starego miasta. To portowe miasto było miejscem narodzin Napoleona. Przypominają o nim liczne pomniki, tablice, pamiątki i muzeum. Szlakiem wspomnień cesarza Francuzów można przejść dziś całe Ajaccio. Ajaccio to także urocze stare uliczki, katedra i kościoły oraz kolorowe targi pełne produktów z okolicznych wiosek.

Korsyka - Bonifacio
Bastii i Ajaccio nie ustępuje urodą położone na południu wyspy Bonifacio. Miasto wzniesione zostało na niedostępnych wapiennych klifach i wygląda tak, jakby zaraz miało spaść do morza. W dolnej części miasta w oczy rzuca się urokliwa przystań jachtowa otoczona przez rozmaite knajpki i sklepiki. W górnej części Bonifacjo, do której wspiąć się trzeba wąskimi i krętymi uliczkami znajduje się cytadela chroniąca miasto przed korsarzami. Warto wybrać się na godzinny rejs statkiem białej floty, by podziwiać Bonifacio z morza. Wybrzeże urozmaicają wielkie groty i kameralne zatoczki.

Korsyka - Calvi
Ciekawą miejscowością jest także Calvi, położne kilkadziesiąt kilometrów na północ od Ajaccio. Miasto ma specyficzny klimat. Wokół szerokiego nadbrzeżnego pasażu łączącego przystań z portem ulokowały się dziesiątki małych przytulnych knajpek i barów. Górująca nad Calvi cytadela mieści koszary Legii Cudzoziemskiej, a ćwiczący desant z helikopterów i samolotów legioniści są tu stałą atrakcją. W miasteczku znajdują się ponadto piękne plaże i kolejka wąskotorowa zatrzymująca się 1 m od jednej z nich.

Plaża L'Ostriconi, Korsyka

Capo Rosso

Bonifacio – miejscowość w regionie Korsyka, w departamencie Korsyka Południowa.

Bonifacio jest atrakcyjnie położonym nad Cieśniną Świętego Bonifacego miasteczkiem, składającym się z dwóch części Dolnego Bonifacio i Górnego Bonifacio. Roztacza się stąd panoramiczny widok na pobliską Sardynię. W Górnym Bonifacio znajduje się mała forteca obronna i cmentarz z czasów napoleońskich.

Paddaghju to stanowisko archeologiczne na Korsyce. Znajduje się w gminie Sartène.

La Maison Bonaparte jest rodowym domem rodziny Bonaparte. Dom znajduje się przy ulicy Saint-Charles w Ajaccio, stolicy Korsyki. Budynek z krótkimi przerwami był w ciągłym posiadaniu członków rodu od 1682 do 1923.

Zonza – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Korsyka, w departamencie Korsyka Południowa. Wioska jest typową miejscowością wnętrza Korsyki, położoną na łagodnym stoku górskim z atrakcyjnym widokiem na skaliste formacje wysokogórskie.

King Aragon Steps.

Legenda głosi, że odegrały ważną rolę podczas nieudanego oblężenia Bonifacio.

Cuccuruzzu to stanowisko archeologiczne na Korsyce. Znajduje się w gminie Levie.

Genueńskie wieże na Korsyce to seria przybrzeżnych linii obronnych zbudowanych przez Republikę Genui w latach 1530-1620 w celu powstrzymania ataków piratów Barbary.

Korsyka była kontrolowana przez Genueńczyków od 1284 r., Kiedy to ustanowili oni swoją supremację nad Pisanami w morskiej bitwie pod Melorią. Pod koniec XV wieku Turcy Osmańscy rozszerzyli kontrolę nad Morzem Śródziemnym na zachód i stali się dominującą siłą morską w tym regionie. W 1480 r. Zwolnili Otranto na południu Włoch, aw 1516 przejęli kontrolę nad Algierem.

Filitosa – stanowisko megalityczne położone w dolinie rzeki Taravo w południowej części Korsyki, około 17 kilometrów na północ od Propriano. Filitosę wpisano na listę zabytków monument historique.

Stanowisko zostało odkryte przypadkowo w 1946 roku przez właściciela terenu, Charlesa-Antoine Cesariego. Badania archeologiczne rozpoczął w 1954 roku Roger Grosjean. Okolica była zasiedlona po raz pierwszy w neolicie, ok. 6 tysięcy lat p.n.e., przez zamieszkującą pobliskie schroniska skalne ludność trudniącą się rolnictwem, po której pozostały narzędzia kamienne oraz fragmenty ceramiki. Około połowy IV tysiąclecia p.n.e. na tereny te przybyła nowa grupa osadnicza, która zaczęła wznosić budowle megalityczne. Kultura ta została zniszczona w 2. połowie II tysiąclecia p.n.e. przez najeźdźców związanych z tzw. Ludami Morza, którzy zniszczyli większość megalitów i ufortyfikowali miejsce, wznosząc mur i dwie warowne wieże.

Musée Fesch jest centralnym muzeum sztuk pięknych w Ajaccio na Korsyce. Obiekt mieści się w zamkniętym osiedlu Palais Fesch, w dzielnicy Borgu d'Ajaccio. Został założony przez wuja Napoleona I, kardynała Josepha Fescha, w miejscu urodzenia Fescha.

Kanion Purcaraccia

Fascynująca sceneria kanionu z serią wodospadów i spektakularnych formacji skalnych. Wygodna ścieżka do wędrówek.

Rezerwat przyrody Scandola znajduje się na zachodnim wybrzeżu francuskiej Korsyki, na terenie Parku Regionalnego Korsyki. Rezerwat został utworzony w 1975 roku. Park i rezerwat został uznany przez ONZ za Miejsce Światowego Dziedzictwa Światowego i został wpisany na listę światowego dziedzictwa w 1983 roku.

Aiguilles de Bavella to skaliste kolce czerwonego granitu, dominujące na wzgórzu o tej samej nazwie. Nazwa oznacza igły z Bavella. Na wysokości 1218 m wzgórze łączy Alta Rocca ze wschodnim wybrzeżem Korsyki.

Masyw ten jest mniejszy, ale znacznie bardziej popularny niż "aiguilles de Popolasca". Miejsce charakteryzuje się poszarpanymi szczytami, dużymi ścianami skalnymi i sosnami skręconymi przez wiatr.

Położone w centrum "Masywu de Bavella", są siedmioma "wycieczkami d'Asinau" lub wieżami Asinau, rzeczywistymi "igłami". Są one tradycyjnie numerowane z południa na północ:

Sartène - miasteczko i gmina we Francji, w regionie Korsyka, w departamencie Korsyka Południowa, jest stolicą korsykańskiego regionu Sartènais. Sartène szczyci się tym, że jest najbardziej korsykańskim z wszystkich korsykańskich miejscowości. Sartène podobnie jak wszystkie prawie miejscowości korsykańskie jest podzielone na część górną i dolną. Centralnym punktem miasta jest Plac Wolności, przy którym znajduje się lokalny ratusz. Poza lipcowo-sierpniowym szczytem turystycznym Sartène pozostaje malowniczą oazą spokoju otoczoną licznymi winnicami.

Église Sainte-Marie-Majeure de Bonifacio to kościół w Bonifacio, Corse-du-Sud, na południowo-wschodniej Korsyce.

Budynek został sklasyfikowany jako zabytek historyczny w 1982 roku. Został zbudowany w 12-13 wieku.

Brando - miejscowość i gmina we Francji, w regionie Korsyka, w departamencie Górna Korsyka.

Cagnano – miejscowość w regionie Korsyka, w departamencie Górna Korsyka.

Saint-Florent

Aléria – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Korsyka, w departamencie Haute-Corse.

To właśnie tutaj wylądował 13 marca 1736 r. Theodor Stephan von Neuhoff, rozpoczynając rebelię przeciwko rządom genueńskim na wyspie. W miesiąc później został on koronowany na króla Korsyki, jednak po kilku miesiącach został zmuszony do opuszczenia wyspy, a powstanie upadło.

GR 20 – szlak pieszy znajdujący się na Korsyce, przebiegający niemal przez całą wyspę w kierunku północ-południe. Często uznawany za najtrudniejszy szlak w Europie. Szlak znakowany jest na biało-czerwono, co sprawia, że łatwo jest śledzić jego przebieg.

Nazwa szlaku pochodzi od francuskiego słowa Grande Randonnée, a liczba 20 nawiązuje do faktu, iż Korsyka w przeszłości była dwudziestym departamentem we Francji.

Cap Corse, kors. Capicorsu - półwysep i przylądek w północnej części Korsyki, w departamencie Górna Korsyka, w okręgu Bastia. 18 gmin na przylądku należy do związku gmin Communauté de communes du Cap Corse .




Calenzana – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Korsyka, w departamencie Górna Korsyka na północy wyspy. W 1732 była miejscem powstania korsykańskich patriotów przeciwko genueńskim okupantom. Calenzana jest punktem końcowym liczącego 220 kilometrów korsykańskiego szlaku wędrownego GR 20 prowadzącego wzdłuż wyspy.